“Η μάνα αυτουνού” είναι  ένας θεατρικός μονόλογος που παρουσιάζει την ζωή της μητέρας του λογοτέχνη Κώστα Ταχτσή. Ταυτόχρονα παρουσιάζεται κι ο ίδιος ο λογοτέχνης μέσα από τα μάτια της μάνας του.

Η πλοκή

Η αφήγηση της Έλλης Ταχτσή ξεκινά από τα παιδικά της χρόνια. Μεγάλωσε σ’ ένα σπίτι με ιδιαίτερη αγάπη για τον πατέρα της και κόντρες με την μητέρα της. Χρεωκοπώντας ο πατέρας η οικογένεια αλλάζει τρόπο ζωής. Η Έλλη από κακομαθημένη αναγκάζεται να συμβιβαστεί και την παντρεύουν μ’ έναν ευκατάστατο αλλά αρκετά μεγαλύτερο άντρα. Μεταβαίνοντας από παιδί σε παντρεμένη γυναίκα  διηγείται την ζωή της που ήταν γεμάτη κακουχίες. Παράλληλα δείχνει την σχέση που είχε με τα άτομα της οικογένειας της και αργότερα με τα παιδιά της.

Η ηθοποιός

Η Ράνια Σχίζα ως Έλλη Ταχτσή είναι μόνη της στην σκηνή. Μιλώντας όμως με τόση αμεσότητα και εναλλάσσοντας συναισθήματα νομίζεις ότι βρίσκονται κι άλλα πρόσωπα στην σκηνή. Οι γονείς της , ο σύζυγος, ο εραστής της έρχονται και φεύγουν στην φαντασία μας. Αυτός που παραμένει όμως νοητά δίπλα της είναι ο γιος της, ο Κώστας Ταχτσής. Συχνά αναρωτιέται  «για το πως έγινε όπως έγινε». Περιγράφει την επιβλητική παρουσία της μητέρας της και την επιρροή της στην ανατροφή του Κώστα. Η παρουσία της πολλές φορές είναι ενοχική αφού η ίδια συνειδητοποιεί ότι αποποιήθηκε των ευθυνών της. Ο Κώστας Ταχτσής είχε από μικρός δείξει την προσωπικότητα του κι αυτό τους έφερε σε συνεχείς συγκρούσεις.

Κείμενο

Η Κική Μαυρίδου έγραψε έναν μονόλογο για την Έλλη Ζάχου Ταχτσή χωρίς να υπάρχουν πληροφορίες. Έκανε προσωπική έρευνα για αρκετά χρόνια και μίλησε με την εγγονή της ηρωίδας. Το αποτέλεσμα είναι ν’ ακουστούν αλήθειες που κερδίζουν το κοινό και το ταυτίζουν με τον χαρακτήρα της Έλλης.

Η σκηνοθεσία

Ο Βαγγέλης Λάσκαρης είναι εξαιρετικός αφού επιλέγει να δώσει έμφαση στην πρωταγωνίστρια. Η ηθοποιός εμφανίζεται με ένα ριχτάρι καθισμένη σε ένα ξύλινο σεντούκι και κάποιες λάμπες για τον φωτισμό γύρω της. Τα αφαιρετικά σκηνικά και ο χαμηλός φωτισμός δημιουργούν μια ατμόσφαιρα μυστικισμού. Η Ελλη Ζάχου Ταχτσή ήταν μια γυναίκα γεμάτη πάθη, ανεξάρτητη, ελεύθερη  και απλά ήθελε ν’ αγαπηθεί.  Η Ράνια Σχίζα μπορεί να φωνάξει, να κλάψει, να αγαπήσει, να μισήσει να αποκαλύψει όλα τα κρυμμένα μυστικά. Η μάνα αυτουνού μας αποκάλυψε πως έζησε εγκλωβισμένη στερούμενη την ελευθερία και την αγάπη. Συναισθήματα που   κρατάμε καλά κλειδωμένα σε σκονισμένα σεντούκια στα αμπάρια  της ψυχής μας.

Ο Κώστας Ταχτσής

Ένα χαρισματικό πλάσμα που είχε την ατυχία για την εποχή του  να είναι ομοφυλόφιλος. Τα κείμενα του περιέχουν αγάπη και πόνο όπως ήταν κι η σχέση με την μητέρα του. Μέσα από αυτά χωρίς να την φωτίζει καθόλου την περιγράφει. Σ’ αυτήν βασίστηκε για να γράψει το διάσημο έργο του ” το τρίτο στεφάνι”. Πόσο τον κατάλαβε ο κόσμος στην εποχή του; Κάθε άρνηση στην ταυτότητα του ήταν μια μικρή δολοφονία… Μέχρι που ήρθε κι η πραγματική του δολοφονία  που σκότωσε το σώμα του. Βρέθηκε νεκρός εγκαταλελειμμένος όπως και στην ζωή του.

Συμπεράσματα

Πηγαίνοντας στο θέατρο Vault σκέφτηκα ότι θα δω άλλον έναν μονόλογο… Ίσως να είναι μέτριος ίσως  και βαρετός…Η ερμηνεία της Ράνιας Σχίζα γέμισε τον χώρο. Ξεδιπλώθηκε μπροστά μου μια τραγική φιγούρα που έχασε τον γιο που μισούσε κι αγαπούσε το ίδιο δυνατά! Φεύγοντας θαύμασα την γυναίκα που ήταν πολύ μπροστά από την εποχή της! Και τι ζητούσε πραγματικά; Να ζήσει ελεύθερη και ν’ αγαπηθεί…

Κείμενο: Μαρία Κ. Αγραπίδου, Α’ Αναπληρώτρια Υγείας στις Γυναίκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Χειρουργός Οδοντίατρος – Πρόεδρος Επιτροπής Επιστημονικού Περιοδικού ΟΣΠ, μέλος ΔΣ

Μείνετε συντονισμένοι στο EntertainmentNewsGR για περισσότερα!